Zlecenie #2 - Niczym rzeka Galaretki

- Eh, dobra, co my tu mamy, stwór straszy jakieś zwierzęta, ale tylko nocą, co? Ale w końcu potwór straszy kurczaki czy chocobo do licha... Chyba to jedno i to samo... -
Gdy już skończyła się użalać nad sobą postanowiła rozejrzeć się po okolicy póki było widno, pierwsze co zrobiła to obeszła całą stodołę by sprawdzić czy da się wejść do niej jakoś inaczej niż głównym wejściem, szukała jakichkolwiek większych dziur czy czegokolwiek przez co stwór mógłby wejść, przy okazji rozglądała się za jakimikolwiek śladami owej maszkary by wstępnie ocenić jej wielkość a przynajmniej by wiedzieć gdzie dalej szukać i czego konkretnie.

Zapowiadał się ciekawy dzień, pełen zwiedzania, świeżego powietrza... I coś dziabnęło cię w ogon kiedy tylko chciałaś zająć się już przyglądaniem stodole. Odwróciłaś się gwałtownie tylko po to, żeby zobaczyć gigantycznego kurczaka - konkretnie wielkości strusia i sylwetki strusia, ale cały był żółty jak pisklaczek, a jego pomarańczowe nogi i dziób były o wiele masywniejsze.
- Waark! - zawołało stworzenie, co zabrzmiało jednocześnie jak warkot i świergot. Zaczął kłapać dziobem starając się złapać twój uciekający w oburzeniu ogonek, a kiedy zobaczył, że jest ich więcej, to też zechciał je dopaść. Więc to musiały być te całe Chocobo. Przynajmniej możesz być pewna, że pióra znalezione nie tam gdzie trzeba będą jakimś tropem... Całe szczęście wielkie stworzenie chyba szybko dało sobie spokój, kiedy zdało sobie sprawę, że twoje puchate sznureczki to nie jedzenie i zajął się grzebaniem w ziemi. Teraz mogłaś spokojnie zająć się sprawdzaniem samego budynku - co skończyłaś całkiem szybko. Kilka okien, które znajdywały się 3 metry nad ziemią, wpuszczały światło, ale raczej były za małe by wynieść nimi jajo czegoś tak wielkiego jak te kurczaki. Dziur - nie było, a jak już to zabite dechami, widać, że właściciel nie chciał niepowołanych gości, a mimo to ktoś i tak się wkradał do środka. Jedyną opcją było więc główne wejście, wielkie drzwi na prawie ponad połowę ściany. Obejrzałaś je tak samo dokładnie jak wszystko inne... I czy na górnej framudze było trochę niebieskiego czegoś? Przypominało glut.

- Durne ptaszyska, no oby to było warte zachodu... Dobra, co my tu mamy... -
Sięgnęła lub podskoczyła, w zależności od tego jak wielkie to przejście było i zgarnęła na palce nieco owego śluzu krzywiąc się z obrzydzeniem. Zanim miała zamiar ruszyć tropem piór, które zapewne gdzieś w pobliżu leżały zaczęła rozglądać się za... Łopatą? Tak, łopatą, a przynajmniej czymś w tym stylu by móc wykopać rów przed wejściem, jednak musiała na pewno czymś to zakryć, bo wątpiła by stwór był tak głupi, dlatego weszła do środka rozglądając się za jakimś sianem lub czymkolwiek w tym stylu by zwyczajnie zakryć otwór, który miała zamiar wykopać.

Całe szczęście skoki nie były żadnym problemem dla władającej włócznią Dragoonki. Nawet jeśli śluz znajdywał się dość wysoko z łatwością go dosięgłaś. Niebieski, lekki... Przypominał z wyglądu jakby wodę, ale miał konsystencję galaretki, która po prostu lepiła się do wszystkiego co idzie. Pytanie czy to ślina czy jeszcze jakaś inna wydzielina potwora? Oby to nie był zboczeniec robiący wiadomo co do ptaszynek w środku. To już by było serio dziwne i nieprzyjemne do sprawdzania... W każdym razie, ruszyłaś do wnętrza stodoły rozglądając się za rzeczami potrzebnymi ci do zrealizowania swojego planu. Łopata i sianko... Tego drugiego na pewno tu nie brakowało - siano było praktycznie wszędzie, i czyste i to które powoli trzeba było wymienić. Od środka sama stodoła wyglądała dość prosto, "korytarzyk" przechodzący przez sam środek i boxy umieszczone po bokach, mogło się u zmieścić chyba z 10 kurczaków, z czego jeszcze sporo miało miejsce na dworze na wybiegach, gdzie pewnie trzymane były te, które nie były od "Użytkowników premium". Przeszłaś tak przez całą długość budynku i jedyne co znalazłaś to kilka par wideł... Bardzo możliwe, że łopaty i inne sprzęty będą w jakimś budyneczku na zewnątrz z prostym przeznaczeniem nazywanym "szopą".

Czyli z tym miała do czynienia co? Spodziewała się już co takiego może być stworem porywającym strusiokury, dlatego też czym prędzej polazła do szopy i zaczęła szukać tam łopaty.
- Dobra, gdzie oni trzymają łopaty... Gdzie to... A, no jest-
Znalazłwszy łopatę wyszła z szopy i prędko przystąpiła do kopania rowy długiego na szerokość wejścia plus dodatkowe paręnaście centymetrów i szerokiego na jakiś metr, wiedziała, że później pewnie będzie musiała zasypać to, ale nie dbała o to. Gdy dół był wykopany stosy ziemi zostawiła po obu bokach stodoły by nie przeszkadzały nikomu, ale też nie umożliwiały nikomu wejście przez okna, dlatego też gdy to miała z głowy natychmiast zabrała się za układanie jak najdłuższych kawałków siana, niekoniecznie czystego, brała jakie popadnie, nie bała się ubrudzić rąk czy czegoś innego.

//Iii... Mamy mały plottwist, bo zmienia ci się MG c:

No dobra! W takim razie pułapka na to coś gotowa. Teraz tylko trzeba było poczekać na noc. Oczywiście najlepiej byłoby zrobić to w ukryciu. Stwór znając życie nie należy do płochliwych, ale mimo wszystko atak z zaskoczenia zadziałałby zdecydowanie lepiej, niż taki od frontu. Ale to już decyzja lisicy, ja tu jestem tylko głosem rozsądku!
W każdym razie spójrzmy na jej opcje. Mogłaby się schować w boksie z jednym z tych "strusiokur", jak to je nazwała i być przez nie irytowana, ale nie było ryzyka, że to dziwne coś by ją zobaczyło. Mogła też schować się za boksami, bliżej bądź dalej - tu jednak niestety ryzykowała bycie zauważoną, bądź po prostu będzie miała zbyt długą do przejścia drogę, by zaatakować z zaskoczenia. Mogła też w ogóle się nie chować i zdecydować się walczyć normalnie. Decyzja należała do niej.

Lisica miała zamiar jednak nieco zadrwić ze swojego głosu rozsądku, żadna z tej opcji jej nie pasowała, a jak wiedziała z doświadczenia ludzie i stwory bardzo rzadko spoglądają w górę. Dlatego też korzystając z usypanych przez nią kupek ziemi postanowiła wleźć na jedną z nich i z niej się wybić by skoczyć na dach. Sama była bardzo zwinna a do tego dochodziło to, że w końcu była Dragoonką, więc wzięła rozbieg i wskoczyła na jeden taki usypany kopiec rękoma sięgając do brzegu dachu jeśli oczywiście był na tyle nisko lub ona skoczyła na tyle wysoko by tam sięgnąć, więc jeśli się jej udało położyła się na owym dachu i z brzegu minimalnie wyglądając zza krańca wyglądała stwora, zaś jeśli nie udało... Cóż, wtedy nie pozostawało jej nic innego jak poobijana zapewne iść schować się do jednego z boksów wraz z owymi ptaszyskami, które już zdążyły ją zdenerwować.

Całe szczęście zdolności smoczego rycerza jej nie zawiodły i ostatecznie bez problemu znalazła się na rusztowaniu dachu! Na całe szczęście jego deski były dość grube i szerokie, żeby lisica mogła sobie uciąć na nich drzemkę, albo zwyczajnie się położyć i poczekać na noc. Co prawda nie był to szczyt wygody, ale zawsze lepsze to, niż ciągłe stanie i czekanie!
Ale no, nie przedłużając... W końcu zrobiło się ciemno. Nawet Chocobo spały sobie grzecznie i cicho w swoich boksach. I po dłuższej chwili... Słuchać było szelest siana i głośne SSSLLLLUUUURP, jakby wbito w galaretkę łyżkę i się ją podważyło. Oczywiście dźwięk ten obudził zaniepokojone teraz kuraki, które niespokojnie chodziły po boksach i wydawały z siebie nieco podenerwowane gwizdy i warki. Wyglądało na to, że to twoja szansa! Obyś tylko zdążyła, zanim stwór ucieknie... O ile miał w ogóle jak.

Miała pokonać stwora w niebezpośredniej walce, dlatego też sporządziła ową pułapkę jaką był dół pokryty sianem, grzecznie i tylko delikatnie wyglądała przez kraniec dachu obserwując sytuację i co się dzieje i czekała czy owy stwór wpadnie do jej pułapki, w końcu jeśli go zabije gdy ten będzie w rowie to chyba nie będzie bezpośrednia walka, czyż nie?

No cóż... Jakby to ująć... Wielka niebieska galareta sunęła sobie w stronę mlaszcząc niezbyt apetycznie. No i w końcu... Wylądowała w tym rowie wydając z siebie to głośne PLAĆ. I w tym momencie dziura wypełniła się tą niebieską galaretą, która wyraźnie nie była zadowolona z takiego obrotu sprawy. Ale cóż mogła począć? Była tylko wielką, niezgrabną i obrzydliwą galaretą! Albo glutem... Kto wie?
W każdym razie... Teraz miała szansę dorwać tego obleśnego potwora i złodzieja zarazem! Jaką karę mu wymierzy? Miała do wyboru zwykłe zabicie go, bądź danie mu porządnej nauczki... Z czego to drugie mogło się okazać nieskuteczne. Szczególnie że zbyt inteligentne to raczej nie było... A i lisica nie wyglądała na taką, która miała ochotę się z tym czymś bawić.

Jej głos rozsądku na pewno w jednym miał rację, Lisica nie miała zamiaru bawić się z glutem i chciala to załatwić szybko i skutecznie. Skoro I tak była wysoko a glut nisko postanowiła użyć Wybicie I jednym ciosem sprzątnąć stwora, dlatego też wyskoczyła z dachu na górę jeszcze wyżej I opadła wprost na gluta w rowie celując swoją włócznię w dół.

Wszystko byłoby cudowne, gdyby walka mogła się zakończyć jednym wbiciem włóczni w galaretę i tyle, prawda? No niestety... Galareta ta jest wytrzymała. W dodatku włócznia ci w niej utknęła! Przynajmniej dość głęboko, więc trochę jej krzywdy zrobiła...
Jednak niestety potwór wyraźnie się wściekł czując, że ktoś go atakuje! Dlatego też już po chwili wysunął swoją paskudną kończynę i użył na Dragoonie Sticky Icky, które w dodatku oblepiło ją paskudną, lepiącą się mazią i obniżyło to twoją szybkość o 1. Jak nic będzie musiała to tygodniami prać! Ale może skupmy się na samej walce. Bo włócznia ciągle tkwiła w tej galarecie.

Blobra:
91% HP [statystyki nieznane]

Lavena:
200 - 32 = 168 HP
125/150 MP
LIMIT: 5%

No to tyle z dodatekowej nagrody...
Była zła, bardzo zła, dlatego też nie miała zamiaru patyczkować się z jakąś galaretką, zaparła się mocno o swoją włócznię ciągnąć ją na razie jedną ręką z całych sił zaś drugą skierowała otwartą dłonią w stwora i użyła Aero, może to pozwoli jej wyciągnąć broń a jeśli nie... To cóż, zawsze coś zrobi dla paskudy.

Użycie Aero wyglądało na dobry pomysł, bo utworzył się wir powietrza, który zassał tego potwora... I uwolnił twoją włócznię! Teraz mogłaś ją wyciągnąć, ale... Fuuu! Cała się lepiła! Ale... Może teraz nie wypadnie tak łatwo? Gorzej z doczyszczeniem tego, haha.
No dobrze, ale wracając... Blobra nadal nie zamierzała odpuścić, tak jak i ty. Wyglądąło na to, że ta walka będzie ciągnęła się, dopóki jedno z was nie padnie. Tym razem postanowiła się zwyczajnie pacnąć. Nie było to zbyt silne, ale nadal obrzydliwe. Z drugiej strony będąc już i tak cała oblepiona, pewnie jakoś już nieszczególnie cię to obchodziło, hm?

Blobra:
78% HP [statystyki nieznane]

Lavena:
168 - 8 = 160 HP
100/150 MP
LIMIT: 7%

Owszem, nie dbała już o to, że była cała pokryta śluzem, od początku spodziewała się tego, dlatego też ujęła mocniej swoją włócznię i wyskoczyła z rowu na zewnątrz, przyjrzała się stworowi i już wiedziała co zrobić. Musiała jeszcze chwilę zaczekać na Wybicie dlatego też korzystając z przewagi długości broni spróbowała poszatkować stwora gdyż jej broń była ostra zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz, starała się to zrobić jak najszybciej oraz by zbytnio broń nie była przyklejona do stwora, gdy tylko to zrobiła zrobiła coś w rodzaju wypadu szermierczego wystawiając jedną nogę do przodu i pchnela gluta prosto tam gdzie sądziła, że znajdowała się jego głowa.

Całe szczęście chyba trafiła w łeb bestii, bo ta wydała z siebie ten bolący w uszy skrzek. No i gdy wyrwałaś swoją włócznię, Została w niej dziura! W sensie głowie galarety oczywiście. Twoja włócznia była cała.
Tamta jednak postanowiła Chyba szybciej skończyć z dziewczyną, bo zaczynała się robić serio głodna. Użyła na niej Sticky Icky znów oblepiając lisicę tym dziwnym śluzem. W dodatku trafiła tak mocno, że dziewczynę aż zamroczyło! W dodatku jeszcze dwa razy trzasnęła ją zwykłym atakiem. Wyglądało na to, że zabawa się skończyła...

Blobra:
78% HP [statystyki nieznane]

Lavena:
168 - 63 - 8 - 9 = 88 HP
100/150 MP
LIMIT: 27%

No to się lisicy bardzo nie spodobało, widać i ona miała dość, przestała dbać o to czy dostanie dodatkową nagrodę czy nie. Ponownie wyskoczyła w górę używając Wybicie celując prosto w łeb stwora jak poprzednio. Aczkolwiek na tym się nie skończyło, zaczęła na oślep raz za razem atakować stwora wbijając w niego włócznię raz po raz nie dając mu najmniejszej szansy na obronę, oto efekt co się dzieje gdy ktoś ją rozzłości. By tego było mało starała się cały czas ruszać, biegać w te i we w tę wzdłuż rowu utrudniając trafienie dla parszywego gluta.

Znów idealnie wycelowany cios w głowę! No i kolejna dziura w "ciele" galarety! Co prawda reszta ataków dużo mu nie zrobiła... Ale chyba zawsze coś, prawda? Blobra natomiast nie pozostawała jej dłużna i pozostawała na razie na zwykłych atakach. Trafiła ją 3 razy. Chyba nie zdawała sobie sprawy z tego, że dużej krzywdy jej tym nie robi. Ale hej, to tylko głupia galareta!

Blobra:
54% HP [statystyki nieznane]

Lavena:
88 - 9 - 9 - 9 = 61 HP
75/150 MP
LIMIT: 42%

Eh, i co tu dalej robić? Kto by pomyślał, że taka galareta będzie tak żywotna, jeszcze trochę i będzie po niej, ale nie po galarecie a po lisicy. Sytuacja była bardzo nieciekawa, na pewno zauważyła, że ataki w górną część stwora przynoszą zamierzony efekt. Cóż mogła zrobić? A, no tak, miała jeszcze trochę many, więc pierwsze co zrobiła to przeskoczyła na drugi brzeg rowu wbijając w powietrzu włócznię ponownie w łeb stwora a następnie używając swojej włóczni jak prowadnicy do czaru Aero, który poleciał prosto w łeb stwora. Na dodatek gdy tylko wylądowała za plecami gluta wbiła soją broń w łeb bestii, aż do znudzenia zaczęła skakać ponad rowem raz po raz wbijając broń w czuły punkt stwora, tak długo aż nazbierała pięć takich trafień, dalej przystanęła czekając na reakcję stwora w każdej chwili gotowa by odeprzeć jakikolwiek atak włócznią.

//Normalnie nie zaliczyłabym ci aż pięciu ataków, ale za dobrze wiem, jak nam obu już się nie chce XD

A jednak galarety wydają się być dość żywotne. W końcu ciągle się trzęsą! Można by było powiedzieć, że ze strachu. Ta tutaj jednak chyba nie była wystraszona, a wręcz wściekła, że takie chucherko daje sobie z nią radę tak dobrze! Skrzeczała przeraźliwie za każdym razem, gdy ta przebiła jej "cielsko" włócznią. Sama też próbowała atakować, ale... Coś chyba jej powoli przestawało wychodzić. Chciała zaatakować ją ponownie Sticky Icky, jednak dziewczyna była dla niej zbyt zwinna, chociaż spowolniona przez tę dziwną maź i niskie HP. Dlatego spróbowała znów - tym razem jej się to udało, jednak obrona włócznią zdawała się przynosić efekty! Zmniejszyła także siłę dwóch następnych zwykłych ataków Blobry. Tak trzymać!

Blobra:
23% HP [statystyki nieznane]

Lavena:
61 - 15 - 4 - 4 = 38HP [Smocza Dusza: Aktywna]
50/150 MP
LIMIT: 48%

Dobra miejmy to już z głowy co? Tak by powiedziała Lav gdyby nie to, że była wściekła do granic niemożliwości, jednak... Tu ujawniała się kolejna cecha charakterystyczna lisicy, jak coś sobie obrała za cel będzie do tego dążyć do usranej śmierci, a jaki miała teraz cel? Zdobyć tą zapewne nie wartą całego zachodu nagrodę dodatkową, a to znaczyło, że nie może zabić galarety w walce... Cóż, na razie ta pozostawała aż za żywotna, dlatego też odsunęła na chwilę od siebie te myśli, bo chciała położyć się spać, walka mimo, że ekscytująca i wogóle i tak dalej to jednak sprawiała, że po takim czasie chciało jej się najzwyczajniej w świecie spać. Więc by skończyć całą tą farsę. Zatrzymała się na chwilę w miejscu i jeszcze raz przebiła galaretę włócznią w łeb, a potem jeszcze raz, ale z innego kąta, i w końcu skoczyła na galaretę i wbiła w sam środek tego co zostało jej z łba włócznię... I puściła ją, tak puściła swoją broń, jednak miała w tym swój plan, podeszła czy raczej podbiegła do stodoły i wzięła łopatę, którą zostawiła tam w dzień, wróciła do galarety i z całej pozostałej jej siły walnęła ją z plaskacza łopatę w łeb by ją ogłuszyć, by straciła przytomność, cokolwiek byleby przestała się ruszać, ale jeszcze ledwo żyła, wtedy też zabrała swoją włócznię i... Nie, nie dobiła galarety, bo po co? Miała przecież jej nie pokonać w bezpośredniej walce, dlatego ujęła mocniej łopatę i... Co jej do cholery jasnej odbiło? Zachciało jej się bawić w ogrodnika i nie zważając na to czy galareta ją atakuje czy nie zaczęła ją zakopywać, tak, zamiast zabić galaretę postanowiła ją zasypać ziemią tak długo aż w końcu rów był cały zapełniony ziemią, dla pewności jeszcze uklepała ziemię łopatą i uśmiechnęła się. Jednak znowu, nie był to przyjemny uśmieszek ładnej dziewczyny, był to paskudny szaleńczy grymas bestii, która była żądna krwi i śmierci.

Galareta była już na tyle osłabiona, że nie miała siły atakować. A gdy zdała sobie sprawę z tego, że dziewczyna ją zasypuje... Chciała wydostać się z tego rowu! Na szczęście (lisicy, nie galarety) było już za późno na odwrót. Dlatego też galareta ostatecznie wsiąkła w ziemię. I tak była nieźle rozwodniona po walce! Wyglądało na to, że ci się udało!
A że słońce już wschodziło... Jeden z farmerów wszedł do stajni. Spojrzał na dziewczynę zaskoczony.
- Udało się...? - jako że usłyszał odpowiedź twierdzącą... Zaraz się ucieszył i ucałował zadowolony jej dłoń - Dziękujemy, bardzo dziękujemy! A teraz... Obiecana przez nas nagroda!