Deling City

Największe miasto całej Gai (nie licząc Esthar oczywiście). Znajduje się tu masa wszystkiego. Sklepy, hotele... Do wyboru do koloru! Jest na tyle duże, że dla waszej wygody znajdują się tu autobusy. Chyba że macie własny samochód.

Mia spacerowała sobie po ścieżce, spoglądając na nędznych ludzi. W końcu przystanęła, siadając na zwykłej ławce i teraz zamierzała im się bardziej przyglądać. Nadal miała wyraz twarzy zimnej i mającej gdzieś wszystko co popadnie kobiety. Wyciągnęła jednak sztylet i zaczęła mu się przyglądać. Dalej była nieco zła, że została wezwana podczas mordowania mężczyzny. Tutaj musi zaczynać swoją złą sławę od początku...

__________

Lavena bardzo lubiła miasta, zawsze znalazł się tam jakiś frajer, którego można było zwabić w ciemną uliczkę i załatwić, takiego też szukała, jednak w pewnym momencie zauważyła interesującą kobietę, inną niż reszta tych tutaj. Nie zważając na jej reakcję przysiadła się do niej i zdjęła włócznię z pleców, a następnie zaczęła jeździć palcem po skórzanym grzebieniu jakby licząc zawarte tam niby kości.

Mia przez jakiś czas nie zwracała uwagi na kobietę, która odważyła się do niej przysiąść. W końcu uniosła jasnoniebieskie oczy na nią, lustrując ją wzrokiem bezceremonialnie. Podczas przyglądania jej się, opuszkami palców jeździła po ostrzu.
- Guza szukasz czy czego Ci potrzeba? - mruknęła, mrużąc oczy.

_______

Nie odpowiedziała jej od razu, tylko spojrzała na nią swoimi szkarłatnymi oczami z uśmiechem psychopatki.
- A jeśli szukam guza to co? Grozisz mi? -
Nie przestawała się uśmiechać jak obłąkana mimo, że była w pełni przytomna i świadoma.

Zaśmiała się na jej uśmiech. Śmiech był dość chamski, krótki i zimny jak cała Mia.
- Interpretuj sobie to jak chcesz - niezbyt mnie obchodzisz, ale jak tylko zaczniesz działać mi na nerwy, to pożegnasz się z tą piękną buźką. - puściła jej oczko i znów swój wzrok przeniosła na przechadzających się ludzi. Na nich skupiała swój wzrok, dalej jeżdżąc opuszkami palców po zimnym sztylecie. Intrygowała ją ta kobieta ale nie chciała tego po sobie poznać. Była zimna i zamierzała dla każdego taką pozostać, lecz z umiarem.

________
Karta Postaci

Niezła gra, ale mnie tym nie zwiedziesz kochana, każdy tak reaguje nie jesteś wyjątkiem. Oto co sobie pomyślała, zaś na głos powiedziała coś zupełnie innego.
- Tą zabawką? Życzę powodzenia, jesteś równie groźna co galareta -
Uśmiechnęła się szerzej, zapewne nie wiedziała tego, ale właśnie sprawiła jej komplement, jej ostatnia walka z galaretką była bardzo ciężka, ale dla niewtajemniczonych to mogło brzmieć jak obelga.

Naprawdę? Tylko na tyle Cię stać? - to pomyślała sobie Mia, śmiejąc się w głębi siebie.
- Tą zabawką mogę Cię wypatroszyć, gdy tylko będę chciała. - powiedziała z widocznym, chamskim uśmiechem na jej twarzy. Poprawiła opadające białe włosy i spoglądała na swój sztylet.
- Czego tu chcesz i po co tu do mnie przyszłaś? - nie patrzyła na Dragoonkę. Mogła być to też oznaka braku kultury i szacunku - co Mia chciała jej jak najbardziej okazać.

_________

Wypatroszyć? Serio? Mówiła to do psychopatki ściganej za wręcz ludobójstwa tam skąd pochodzi lubującej się w najróżniejszych rodzajach tortur, na dodatek posiadającej lisie ogony a lisy w patroszeniu były wybitne.
- Przeszkadza ci to? Jak tak to masz problem, najbliższa wolna ławka to usiadłam, nie zwróciłam na ciebie najmniejszej uwagi, zresztą po co? -
Psychopatyczny uśmiech nie schodził jej z twarzy, ogony delikatnie falowały za nią wraz z podmuchami wiatru, tak, że ciężko było na nich skupić wzrok. Ogólnie wyglądała jak osoba niezwykle niebezpieczna i obłąkana, głos miała mimo wszystko przyjemny, aczkolwiek słychać było ostre dźwięki, jakby odległy obcy akcent.

Uniosła na nią zdegustowany wzrok. Miała już jej serdecznie dość i działała jej mocno na nerwy a to wtedy źle się kończy. Sama była zabójczynią a obie nie wiedziały o sobie kompletnie nic. Cóż, łączy je jedno - liczne morderstwa. O czym nie wiedziały.
- W takim razie zamknij już tą wyszczekaną buzię, by nie została roztrzaskana. - mruknęła, uśmiechając się dokładnie jak ona. Lubiła takie zabawy, ale zabawa kończyła się w momencie, gdy druga osoba działa jej na nerwy i ją wkurza.
Jednak nie dało się zaprzeczyć, że Dragoonka zaintrygowała w jakiś sposób Mię. Mimo to, nigdy by się do tego nie przyznała. Nie było rzeczy, do których Mia by się przyznała.

__________

Czyli jednak groźba co? No cóż, na pewno nie miała zamiaru się zamknąć, lubiła irytować innych a ta wyglądała jakby zaraz miała się na nią rzucić.
- Czyli jednak mi grozisz? Jaka szkoda, że jakoś się nie boję. Zostałam tu wezwana przez Spiritusa by siać pożogę i zniszczenie, jednak od czegoś trzeba zacząć skoro tutaj w przeciwieństwie do mojej krainy nikt mnie nie zna -
Nagle uśmiech zniknął a ona sama oparła się wygodnie o ławkę nadal trzymając swoją włócznię w dłoniach, nawet jakby ta zaatakowała nie bała się tego, gdyż wiedziała, że ta tutaj nie ma z nią najmniejszych szans.

Zacisnęła mocniej dłoń na rękojeści sztyletu, jednak słysząc o Spiritusie - rozluźniła uścisk. Zakręciła sobie sztyletem w dłoni.
- Spiritus? Doprawdy? Tak się składa, że mnie także wezwał Spiritus. Na Twoje nieszczęście, zamierzam tu mordować i siać grozę. Najbardziej zależy mi na złej sławie. - znów puściła jej oczko, uśmiechając się wrednie. Nie zamierzała jej po tym atakować, choć szczerze mówiąc, było blisko. A co gdyby tak zaprzyjaźnić się z nią i by obie siały grozę, miały złą sławę, zabijały i niszczyły? To byłoby coś a mordowanie to coś niesamowitego. Można na wiele sposobów zabić człowieka, zwierzę. Tortury...

__________
Karta Postaci

No proszę, czyli jednak ten Bożek potrafi ściągnąć kogoś sensownego, zapowiadało się ciekawie.
- Mi nie zależy na jakiejkolwiek sławie, chcę po prostu mordować, ludzi, zwierzęta, inne istoty, cokolwiek, a jak jakaś sława z tego wyniknie to tylko dodatkowa korzyść -
Twarz momentalnie jej złagodniała, bez tego szalonego uśmiechu była nawet ładna, a co dopiero gdy uśmiechała się normalnie jak teraz, westchnęła i rozmarzyła się jakie możliwości daje jej ten świat, na dodatek raczej nikt nie będzie jej za to ścigał... Ta dziewczyna wydawała się nawet ciekawa, może dałoby się ją wykorzystać do swoich własnych celów a jak skończy się jej przydatność to porzucić.

Chwile rozmyślała nad tym, aby mordowały razem, lecz Dragoonka jej śmierdziała. Nie dosłownie.
- Właśnie. Dodatkowa korzyść. Dzięki złej sławie, ludzie będą się bać sprzeciwić osobie, która może ją zamordować bez żadnych skrupułów. Nie spodobało mi się, że Spiritus wezwał mnie w tamtym momencie na ten świat ale to nieistotne. - zatrzymała się, by się nie rozgadać. Ważne, aby trzymać pewne rzeczy za zębami. Nie ufała tej Dragoonce i nie wiedziała jaka jest. Dlatego zamierzała mówić to, co uważa za słuszne i nie dać się poznać tak szybko. Zabawę czas zacząć...

__________
Karta Postaci

- Bać sprzeciwić? I tak będą się bać, jak się sprzeciwią to się ich pozbędzie i tyle... Hm, chociaż to dokładnie to co powiedziałaś, chyba możesz mieć rację -
Autentycznie zaczęła się zastanawiać, nie spuszczała gardy nawet w takiej sytuacji, zapatrzyła się w niebo rozmyślając o tym. Może rzeczywiście coś z tego wyjdzie.

Pokiwała delikatnie głową, ruszając przy tym białymi, długimi włosami. Chwilę rozmyślała nad nowymi torturami dla osób, które napatoczą się na nią.
- Co robiłaś przed wezwaniem? Byłaś w trakcie mordowania, szukałaś jakiejś osoby do tortur, rozmyślałaś o nowych torturach? - zapytała, bo była tego faktycznie niezmiernie ciekawa. W końcu Dragoonka podobna była do niej, czego na pierwszy rzut oka nie zauważyła.

_________
Karta Postaci

- Przed wezwaniem mówisz... Cóż, durna dałam się złapać w zasadzkę ścigając takiego jednego co mi zalazł za skórę, jednak napatoczyłam się na niby przypadkowy patrol straży, niby, bo od razu wiedzieli kim jestem i w jakim celu, problemem by to nie było gdyby nie wezwali posiłków, wokół mnie leżało już koło 20 trupa i miałam właśnie dobić kolejnego, który zachodził mnie od tyłu, no i wtedy zostałam wezwana, miłe wspomnienia, tyle krwi jednego dnia co wtedy dawno nie przelałam -
Znów uśmiechnęła się szaleńczo z żądzą mordu w szkarłatnych jak krew oczach, oblizała też usta przypominając sobie zapach i smak krwi z wtedy, tak, to było coś.

Słuchała jej uważnie. Podczas opowieści, kobieta się trochę rozmarzyła, choć kiedyś miała podobną sytuację. Uśmiechnęła się pod koniec, wyobrażając sobie całą tą sytuację i ile musiało być krwi. To zapewne było nie dość, że podniecające to jeszcze cudowny widok martwych strażników. Niesamowita ekscytacja panowała Mią ale szybko się uspokoiła. W końcu, historia została zakończona.
- Tyle krwi! Ahhh... to musiał być piękny widok. Próbowałaś kiedyś krwi swoich ofiar? - uśmiechnęła się jak psychopatka, którą w sumie była. Od razu można było wywnioskować po niej, jak i jej wyglądzie i uśmiechu, że ona miała styczność z krwią. A może nawet ją piła normalnie? Kto wie...

___________
Karta Postaci

- Żartujesz sobie? Oczywiście, że tak, dosłownie niejednokrotnie nie robiłam im nic tylko nacinałam tętnicę szyjną i podstawiałam naczynie by krew tryskała do niego a potem piłam, można powiedzieć, że piłam krew częściej niż wodę -
Czuła, że chyba znalazła siostrzaną duszę, równie szurnięta co ona i także lubowała się w zabijaniu, na dodatek białe włosy jak jej a te niebieskie oczy aż przyprawiały ją o dreszcze, wyglądały jak przedwieczny lodowiec, nieugięty, zimny i twardy jak skała.

- Naprawdę? I pomyśleć, że na początku chciałam Twojej śmierci. - roześmiała się z nutą szaleństwa. Ta kwestia jednak nie oznaczała, że nagle jej ufa. Mimo to, podobało jej się w Dragoonce to, że jest tak bardzo podobna do niej.
- To może kiedyś napijemy się takiej krwi naszych ofiar? Lubuję w krwi i piję ją tak samo często jak Ty. Jeszcze nie miałam okazji nikogo tutaj zabić, ale czuję, że to będzie cudowny, wieczny czas spędzony tutaj. - czuć było podekscytowanie a swoimi niebieskimi, zimnymi jak cała Mia oczami, wędrowała, to po ostrzu, to po kobiecie. Widziała w niej swoje własne odbicie, tyle że z ogonami.

__________
Karta Postaci

- Z wielką przyjemnością, nie mogę się tego doczekać, a do tego czasu... Co ty na to byśmy stworzyły drużynę, ty i ja, razem kontra cały świat do sterroryzowania? -
Mimo, że było słonecznie Mia mogła zobaczyć, że oczy lisicy wręcz jaśnieją z podekscytowania, można było odnieść wrażenie, że przy każdym ruchu głowy coś się w nich zmienia zupełnie jakby cała krew jaką przelała w swoim życiu skupiła się właśnie w nich.

- Drużynę, powiadasz? Pasuję mi ale chwila, jak Ci na imię? Już tworzymy drużynę do terroryzowania, zabijania i picia krwi ofiar, a nawet nie wiem, jak Cię zwą. - spojrzała w jej oczy, uśmiechając się jak psychopatka. Szczerze mówiąc, to jej uśmiech nie schodził z jej twarzy i gdy tak cały czas się uśmiecha, to uśmiech może wydawać się wręcz przerażający. Taki miał mieć efekt... W końcu przeniosła swoje niebieskie, zimne i widoczne w nich męki wielu ludzi oczy na przechadzających się niedaleko kobiet - ludzi.
- Pomyśl, jak Ci wszyscy ludzie będą przed nami uciekać... Wszędzie krew, ciała... - nie dokończyła, bo zakończenie było zrozumiałe - panowałaby nad tym miastem i nie tylko nad tym. Zresztą przy okazji, spełniały by wolę samego Spiritusa.
Wyobrażała sobie jak to miasto, jest przez nie sterroryzowane. Jak stosy ludzkich ciał leżą na ulicy a każdy tylko ucieka, byleby nie zostać zabitym. Wizja tego była naprawdę obiecująca a podekscytowanie Mii sięgało zenitu!

__________
Karta Postaci

- Lavena, Lavena Midaven, tak się nazywam, i uwierz mi, widzę, widzę to, i nie mogę się tego doczekać, to będzie najpiękniejszy widok jaki mogę sobie wyobrazić. A ciebie jak zwą? -
Zaśmiała się, jednak nie był to przyjemny śmiech, był to złowieszczy chichot przypominający syczenie węża, mógł wręcz przyprawiać o dreszcze. Spojrzała na swoją przyszła towarzyszkę i nie przestawała się uśmiechać, kto by pomyślał, ze spotka kogoś takiego.

- Zwą mnie Mia, Mia Riddle. Miło mi Cię oficjalnie poznać. - mówiąc to, dalej obserwowała okolice, wyobrażając sobie widok, że już za niedługo, nie będzie tak kolorowo. Miała taką nadzieję, że ich plan się powiedzie i będą mordować bez skrupułów. Żadnych ograniczeń, ścigania i tak dalej...
- Poznałaś już tutaj kogoś? I w ogóle, widziałaś Spiritusa? - nasunęła jej się pewna myśl odnośnie samego Spiritusa i udziału w tym Mii oraz Laveny. Jednak jeszcze o niej nie mówiła. Za wcześnie...

_________
Karta Postaci

Lisica zamyśliła się na chwilę i odpowiedziała.
- Mi również miło ciebie poznać, zaś co do tego, tak, widziałam go, zarówno jak materię, widać jest dwóch tych bożków, jednak tylko patrząc na nią mdliło mnie, taka słodka i cukierkowa... Spiritus też wrażenia nie robił, to nie typ mówcy, ale lepszy od niej jest i tak. Co do osób... Poznałam kilka, ale same jakieś dziwaki, żadnego pomysłu na siebie, zupełnie nijacy jacyś...