Biblioteka

-Ugh. Panowanie nad żywiołami, leczenie sojuszników czy zwiększanie ich umiejętności za pomogą magi. - Mruknął nieco zirytowany. Jakim cudem ten kocur radzi sobie w życiu codziennym? No, chyba że jego życie wcześniej polegało za uganianie się za myszami w polu. To wiele wytłumaczy.
- Pewnie chodzi o... jakieś stwory które zmaterializowały się w danym miejscu. Nie chodzi o zwierzaki, które przychodzą na zawołanie tylko bardziej magiczne stworzenia. - Odpowiedział tym razem spokojniejszym tonem. U Hisamego też nie było pojęcia przywołanych istot więc tutaj się nie dziwi, że burek sam nie wie co to.

- Magia... Umie-jęt-ności? Żywio-ły? - Przekręcił łeb na bok. No człowieku. Powoli, wszystko po trochu. Zasypujesz go nowymi terminami jakby był studentem, a nie kociakiem w znacznie za dużym ciele. Zaczynał być już zfrustrowany tym uczeniem. Gdyby miał oceniać tą lekcje dałby włócznię. Tak po prostu. - Zma-ter-liazowały? - Tego słowa kompletnie nie kojarzył. Spróbował się skupić, bo może by sobie coś by przypomniał ale nie. Pustka. Uhh... Niczego nowego się nie dowiedział. Co za głupia lekcja. Co za okropny nauczyciel! Wziął jedną książkę ze swojej górki i sam zaczął ją przeglądać, co jakiś czas wyrywając strony. Wpatrywał się przy tym z niewiarygodnym skupieniem, jakby sam coś studiował.

-Żywioły no. Lód, ogień. Magia to jest po prostu... panowanie nad siłami nadprzyrodzonymi. Np w taki sposób - Mruknął po czym zademonstrował. Z jego otwartej dłoni stworzył się mały odłamek lodu. Nic nadwyrężające jego zdolności magiczne. To jak zgnieść puszkę przez twardziela. Co prawda Hisame poczuł lekką ulgę, że w jakiś sposób jednak zachował panowanie nad wodą. Tylko, że tutaj jest to w formie lodu.
- Pojawiły się inaczej. Tak jak ten lód - Mruknął. Nie ma podejścia do ludzi z mentalnością dziecka.

- Żywioły... lód? Magia? Nadprzyrodzone? - dobra, te ostatnie bardziej kojarzył. Aż skończył masakrować książkę... na chwilę. Popatrzał na niego jak robił lód. Zaraz po tym spojrzał na niego zdziwiony i zaciekawiony. Noo... cieplej, cieplej! Teraz już bardziej do niego trafiasz, panie magu! Aż sam spróbował zrobić podobny gest i... wiatr przeszedł przez bibliotekę. Przewrócił jeden z regałów z głośnym hukiem.
- Magia-lód? - pokazał z uśmiechem na pysku wskazując łapą na rozwalony regał.

-To... bardziej powietrze. Panujesz nad żywiołem powietrza - Odpowiedział. Ciekawe co na to bibliotekarz jak zobaczy jak tu syf narobili. -Ale tak. U ciebie to "magia-powietrze" - Jakkolwiek to nie brzmi. -Żywioły mają też swoje słabości. Np woda jest silna na ogień. - By nie zaczął musiec tłumaczyć dlaczego tak jest. Takie prawa natury i tyle.
- Powietrze na pewno jest dobrze przeciwko latającym potworom

- Magia-powietrze... - powtórzył powoli. Więc tak się to nazywało. - Woda na ogień... - przytaknął. Dobra, to akurat rozumie. Ale zaczął się sam ekscytować swoim dziełem. Patrzał z uśmieszkiem na rozwalony regał. Po chwili gapienia się, postanowił w końcu wziąć jedną z książek które z niego wypadły i podać ją magowi. Prosto do ręki. Chciał jeszcze trochę posłuchać. I nie brał nie za odpowiedź.

Wziął z rąk czy raczej łap kolejną książkę od Maletersa. Na okładce jedynie widniał obraz jakiegoś potwora co mogłoby oznaczać, że to swojego rodzaju spis potworów występujących tutaj. Otworzył pierwsza lepszą stronę, na której był narysowany dinozauro podobny potwór.
-Opisany tu jest T-Rexaur. Widzę... że dość silny, bo ma aż minimum 5182 punktów życia. I jest też żywiołu ziemi więc warto zaopatrzyć się w żywioł silny przeciwko niemu.

- 5-1-8-2? - Przekrzywił łeb nieco na bok. - Silne przeciw ziemia. - zaraz dodał, chcąc by mag mu wyjaśnił co jest silnie na podany żywioł. Teraz ich relacja to było mniej coś w stylu "Uczeń i Nauczyciel", a bardziej "Ten co mówi i ten co każe mówić". Nie rozumiał dokładnie wszystkiego, ale przynajmniej pochłaniał kolejne kawałeczki wiedzy. Chciał wiedzieć co niby jest silnie przeciwko temu Rexaurowi. Przeciwko ziemi! Może ta magia której użył?

Hmm. Na pewno w książce powinno być to zwarte. Przekartkował kolejne strony za jakąś informacją na temat walki tym razem. Skoro są opisane żywioły to również powinno być opisane co jest silne przeciwko czemu.
-Ah. Jest opisane. Lód jest silny przeciwko ziemii - Hm. Był pewien, że to byłoby powietrze. -Wychodzi na to, że powietrze jest ogólnie dobre na wszystko. Zwłaszcza, żeby strącić latających przeciwników z nieba.

- Lód przeciw ziemia. - kiwnął głową. Ma sens. Chyba. Nigdy nie widział zbyt blisko lodu. - Powietrze na wszystko! - wesoło zawołał. Po czym cisnął kolejnym porywem wiatru w następny regał. Kartki fruwały we wszystkie strony, a on podbiegł do tego co zostało. Zaraz podał mu kolejną książkę. Tym razem na okładce był... kot? Cóż, to nie tak że on to specjalnie wybrał. Chciał się pouczyć więc chwytał w ekscytacji co tylko poszło mu pod łapy.

Przewrócił oczyma. Jak dziecko, które go momentami irytuje. Wziął od burka kolejną książke, na której widniało kolejne zwierze. Hisame niezbyt zwrócił uwagę na okładkę.
-Hm. Opisane są tutaj jakieś przyjazne stworzenia. Coś jakby poradnik jak nimi się zajmować - Mruknął. Akurat dla Hisame. Sam do końca nie wie czym jest Koi.

- Zajmować? - spojrzał na niego, oczekując rozwinięcia tematu. - Tu kot? - pokazał łapą na książkę. Chciał wiedzieć czy tu jest coś o tym czarnym lwie którego widział. Trzeba gromadzić informacje o swoim wrogu! A jako że teraz czarny mag zupełnie mu się poddał, miał źródło informacji! Tylko... musi nieco lepiej tłumaczyć. Albo znaleźć sobie lepsze źródło informacji.

-Opiekować się inaczej. Jak ja swoim chocobo - O ile ten kot wie czym jest chocobo. Właśnie może coś będzie tutaj na temat chocobo. Kartkował stronę po stronie, lecz nic na ich temat. Dziwne. Bezużyteczna książka ostatecznie. -A propos chocobo muszę się swoim zająć. Biedna została przed miastem i zdążyła pewnie już narobić hałasu, bo mnie nie ma obok. - Mruknął czując lekką ulgę, że wymyślił na szybko wymówkę, by przestać bawić się w nauczyciela. Był już tym zmęczony.
-Żegnaj Maleters. Może kiedyś się jeszcze zobaczymy - Mruknął po czym w ciszy wyszedł zostawiając kota samego.

zt.